Nýr landbúnaður eða jafnvel enginn???

Nú er það öllum sem vilja sjá ljóst að ný stjórn Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar er að myndast. Persónulega tel ég fátt jákvætt við það nema þá helst að hlutur kvenna í ráðherrastólum hlýtur að aukast eitthvað. Ég er ákaflega hræddur um að staða bænda verði erfið ef stefna beggja flokka í þeim málum nær fram að ganga. Ég er hræddastur við það að gerðar verði róttækar breytingar á styrkjakerfinu á skömmum tíma án þess að finna út aðrar leiðir eða auka umsvif á "grænum greiðslum". Þetta getur komið sér mjög illa fyrir stóran hóp bænda sem hafa verið að auka umsvifin verulega á seinustu árum með tilheyrandi kostnaði og skuldsetningu. Allar snöggar breytingar koma illa við þessa aðila og líklegt að bændum muni þá fækka mun hraðar en verið hefur.

Ég er þeirrar skoðunar að öflugur landbúnaður þar sem stór og lítil bú geta notið sín sé grundvöllur fyrir blómlegri búsetu í hinum dreifðu byggðum landsins. Aðeins þá geta aðrar greinar sem byggja afkomu sína á vinnslu landbúnaðarafurða blómstrað og starfað í góðri sátt við bændur og neytendur. Nauðsynlegt er að setja hömlur á hversu mikið af heildargreiðslumarki hver aðili megi eiga til svo hægt sé að tryggja áframhaldandi fjölbreytni á búum landsins. Einnig þarf að sporna við þeirri afleitu þróun að auðmenn geti keypt jarðir að vild og komið þar af leiðandi í veg fyrir nýliðun í greininni vegna hækkandi jarðarverðs.

Mikið hefur verið talað um þá styrki sem bændur njóta sem eitthvert krabbamein á fjárlögum. Þessi málflutningu nokkura aðila er alveg út í hött þar sem neytendur njóta í staðinn lægra verðs á landbúnaðarafurðum. Í nokkrum tilvikum hafa ákveðnar afurðir s.s. lamba og nautakjöt verið dýrt í búðum, en þar tel ég að sökin sé hjá milliliðum og verslanakeðjunum en alls ekki hjá bændunum sjálfum.

PÚFF!!! Þá er þetta komið úr kerfinu hjá mér